As Ann Déscrolláil
Cuir Déscrolláil ar siúl chun an dá leagan a scrolláil le chéile.
Number 26 of 1997
NON-FATAL OFFENCES AGAINST THE PERSON ACT, 1997
ARRANGEMENT OF SECTIONS
Enactments Repealed
Acts Referred to | |
1997, No. 16 | |
1991, No. 31 | |
1997, No. 14 | |
1976, No. 14 | |
1994, No. 6 | |
1978, No. 4 |
Number 26 of 1997
NON-FATAL OFFENCES AGAINST THE PERSON ACT, 1997
Interpretation.
1.—(1) In this Act—
“contaminated blood” means blood which is contaminated with any disease, virus, agent or organism which if passed into the blood stream of another could infect the other with a life threatening or potentially life threatening disease;
“contaminated fluid” means fluid or substance which is contaminated with any disease, virus, agent or organism which if passed into the blood stream of another could infect the other with a life threatening or potentially life threatening disease;
“contaminated syringe” means a syringe which has in it or on it contaminated blood or contaminated fluid;
“harm” means harm to body or mind and includes pain and unconsciousness;
“member of the family” in relation to a person, means the spouse, a child (including step-child or adopted child), grandchild, parent, grandparent, step-parent, brother, sister, half-brother, half-sister, uncle, aunt, nephew or niece of the person or any person cohabiting or residing with him or her;
“property” means property of a tangible nature, whether real or personal, including money and animals that are capable of being stolen;
“public place” includes any street, seashore, park, land or field, highway and any other premises or place to which at the material time the public have or are permitted to have access, whether on payment or otherwise, and includes any train, vessel, aircraft or vehicle used for the carriage of persons for reward;
“serious harm” means injury which creates a substantial risk of death or which causes serious disfigurement or substantial loss or impairment of the mobility of the body as a whole or of the function of any particular bodily member or organ;
“street” includes any road, bridge, lane, footway, subway, square, court, alley or passage, whether a thoroughfare or not, which is for the time being open to the public; and the doorways, entrances and gardens abutting on a street and any ground or car-park adjoining and open to a street, shall be treated as forming part of a street;
“syringe” includes any part of a syringe or a needle or any sharp instrument capable of piercing skin and passing onto or into a person blood or any fluid or substance resembling blood.
(2) For the purposes of sections 17, 18 and 19 it is immaterial whether a belief is justified or not if it is honestly held but the presence or absence of reasonable grounds for the belief is a matter to which the court or the jury is to have regard, in conjunction with any other relevant matters, in considering whether the person honestly held the belief.
(3) In this Act—
(a) a reference to any enactment shall, unless the context otherwise requires, be construed as a reference to that enactment as amended or extended by or under any subsequent enactment including this Act,
(b) a reference to a section is a reference to a section of this Act unless it is indicated that reference to some other enactment is intended,
(c) a reference to a subsection, paragraph or subparagraph is a reference to the subsection, paragraph or subparagraph of the provision in which the reference occurs unless it is indicated that reference to some other provision is intended.
Assault.
2.—(1) A person shall be guilty of the offence of assault who, without lawful excuse, intentionally or recklessly—
(a) directly or indirectly applies force to or causes an impact on the body of another, or
(b) causes another to believe on reasonable grounds that he or she is likely immediately to be subjected to any such force or impact,
without the consent of the other.
(2) In subsection (1) (a), “force” includes—
(a) application of heat, light, electric current, noise or any other form of energy, and
(b) application of matter in solid liquid or gaseous form.
(3) No such offence is committed if the force or impact, not being intended or likely to cause injury, is in the circumstances such as is generally acceptable in the ordinary conduct of daily life and the defendant does not know or believe that it is in fact unacceptable to the other person.
(4) A person guilty of an offence under this section shall be liable on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 6 months or to both.
Assault causing harm.
3.—(1) A person who assaults another causing him or her harm shall be guilty of an offence.
(2) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction, to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to a fine not exceeding £1,500 or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 5 years or to both.
Causing serious harm.
4.—(1) A person who intentionally or recklessly causes serious harm to another shall be guilty of an offence.
(2) A person guilty of an offence under this section shall be liable on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for life or to both.
Threats to kill or cause serious harm.
5.—(1) A person who, without lawful excuse, makes to another a threat, by any means intending the other to believe it will be carried out, to kill or cause serious harm to that other or a third person shall be guilty of an offence,
(2) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 10 years or to both.
Syringe, etc., attacks.
6.—(1) A person who—
(a) injures another by piercing the skin of that other with a syringe, or
(b) threatens to so injure another with a syringe,
with the intention of or where there is a likelihood of causing that other to believe that he or she may become infected with disease as a result of the injury caused or threatened shall be guilty of an offence.
(2) A person who—
(a) sprays, pours or puts onto another blood or any fluid or substance resembling blood, or
(b) threatens to spray, pour or put onto another blood or any fluid or substance resembling blood,
with the intention of or where there is a likelihood of causing that other to believe that he or she may become infected with disease as a result of the action caused or threatened shall be guilty of an offence.
(3) A person who in committing or attempting to commit an offence under subsection (1) or (2)—
(a) injures a third person with a syringe by piercing his or her skin, or
(b) sprays, pours or puts onto a third person blood or any fluid or substance resembling blood,
resulting in the third person believing that he or she may become infected with disease as a result of the injury or action caused shall be guilty of an offence.
(4) A person guilty of an offence under subsection (1), (2) or (3) shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 10 years or to both.
(5) (a) A person who intentionally injures another by piercing the skin of that other with a contaminated syringe shall be guilty of an offence.
(b) A person who intentionally sprays, pours or puts onto another contaminated blood shall be guilty of an offence.
(c) A person who in committing or attempting to commit an offence under paragraph (a) or (b)—
(i) injures a third person with a contaminated syringe by piercing his or her skin, or
(ii) sprays, pours or puts onto a third person contaminated blood,
shall be guilty of an offence.
(d) A person guilty of an offence under this subsection shall be liable on conviction on indictment to imprisonment for life.
Offence of possession of syringe, etc., in certain circumstances and seizure thereof by member of Garda Síochána.
7.—(1) A person who has with him or her in any place—
(a) a syringe, or
(b) any blood in a container,
intended by him or her unlawfully to cause or threaten to cause injury to or to intimidate another shall be guilty of an offence.
(2) A member of the Garda Síochána who has reasonable cause to suspect that a person has with him or her in a public place a syringe, or any blood in a container intended by him or her unlawfully to cause or to threaten to cause injury to or to intimidate another, may stop and question and if necessary (if need be by using reasonable force) search such person and the member may seize and detain any syringe or such container found on the person or in the immediate vicinity of the person, unless the person gives to the member reasonable excuse for having the syringe or container with him or her, and, where a syringe or such a container is so found, require the name and address of the person.
(3) A member of the Garda Síochána may arrest without warrant a person who—
(a) fails to stop when required under subsection (2), or
(b) fails or refuses to give his or her name or address when required under subsection (2) or gives a name or address which the member has reasonable cause to believe is false or misleading, or
(c) obstructs or attempts to obstruct the member or any person accompanying that member in the carrying out of the member's duties under subsection (2).
(4) A person who, without reasonable excuse, fails to stop or fails to give his or her name or address when required to under subsection (2) or gives a name or address which is false or misleading or obstructs or interferes with a member of the Garda Síochána acting under that subsection shall be guilty of an offence and shall be liable on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 6 months, or to both.
(5) In a prosecution for an offence under subsection (1), it shall not be necessary for the prosecution to allege or prove that the intent to threaten or cause injury to or intimidate was intent to threaten or cause injury to or intimidate a particular person; and if, having regard to all the circumstances (including the contents of the syringe, if any, the time of the day or night, and the place), the court (or the jury as the case may be) thinks it reasonable to do so, it shall regard possession of the syringe or container as sufficient evidence of intent in the absence of any adequate explanation by the accused.
(6) In this section “blood” includes any fluid or substance resembling blood.
(7) A person guilty of an offence under subsection (1) shall be liable—
(a) on summary conviction, to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment, to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
Placing or abandoning syringe.
8.—(1) Subject to subsection (3), a person who places or abandons a syringe in any place in such a manner that it is likely to injure another and does injure another or is likely to injure, cause a threat to or frighten another shall be guilty of an offence.
(2) A person who intentionally places a contaminated syringe in any place in such a manner that it injures another shall be guilty of an offence.
(3) Subsection (1) does not apply to a person placing a syringe in any place whilst administering or assisting in lawful medical, dental or veterinary procedures.
(4) In a prosecution for an offence under subsection (1) where it is alleged a syringe is placed in a place being a private dwelling at which the accused normally resides, it shall be a defence for the accused to show that he or she did not intentionally place the syringe in such a manner that it injured or was likely to injure or cause a threat to or frighten another, as the case may be.
(5) A person guilty of an offence under subsection (1) shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
(6) A person guilty of an offence under subsection (2) shall be liable on conviction on indictment to imprisonment for life.
Coercion.
9.—(1) A person who, with a view to compel another to abstain from doing or to do any act which that other has a lawful right to do or to abstain from doing, wrongfully and without lawful authority—
(a) uses violence to or intimidates that other person or a member of the family of the other, or
(b) injures or damages the property of that other, or
(c) persistently follows that other about from place to place, or
(d) watches or besets the premises or other place where that other resides, works or carries on business, or happens to be, or the approach to such premises or place, or
(e) follows that other with one or more other persons in a disorderly manner in or through any public place,
shall be guilty of an offence.
(2) For the purpose of this section attending at or near the premises or place where a person resides, works, carries on business or happens to be, or the approach to such premises or place, in order merely to obtain or communicate information, shall not be deemed a watching or besetting within the meaning of subsection (l) (d).
(3) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 5 years or to both.
Harassment.
10.—(1) Any person who, without lawful authority or reasonable excuse, by any means including by use of the telephone, harasses another by persistently following, watching, pestering, besetting or communicating with him or her, shall be guilty of an offence.
(2) For the purposes of this section a person harasses another where—
(a) he or she, by his or her acts intentionally or recklessly, seriously interferes with the other's peace and privacy or causes alarm, distress or harm to the other, and
(b) his or her acts are such that a reasonable person would realise that the acts would seriously interfere with the other's peace and privacy or cause alarm, distress or harm to the other.
(3) Where a person is guilty of an offence under subsection (1), the court may, in addition to or as an alternative to any other penalty, order that the person shall not, for such period as the court may specify, communicate by any means with the other person or that the person shall not approach within such distance as the court shall specify of the place of residence or employment of the other person.
(4) A person who fails to comply with the terms of an order under subsection (3) shall be guilty of an offence.
(5) If on the evidence the court is not satisfied that the person should be convicted of an offence under subsection (1), the court may nevertheless make an order under subsection (3) upon an application to it in that behalf if, having regard to the evidence, the court is satisfied that it is in the interests of justice so to do.
(6) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
Demands for payment of debt causing alarm, etc.
11.—(1) A person who makes any demand for payment of a debt shall be guilty of an offence if—
(a) the demands by reason of their frequency are calculated to subject the debtor or a member of the family of the debtor to alarm, distress or humiliation, or
(b) the person falsely represents that criminal proceedings lie for non-payment of the debt, or
(c) the person falsely represents that he or she is authorised in some official capacity to enforce payment, or
(d) the person utters a document falsely represented to have an official character.
(2) A person guilty of an offence under this section shall be liable on summary conviction to a fine not exceeding £1,500.
Poisoning.
12.—(1) A person shall be guilty of an offence if, knowing that the other does not consent to what is being done, he or she intentionally or recklessly administers to or causes to be taken by another a substance which he or she knows to be capable of interfering substantially with the other's bodily functions.
(2) For the purpose of this section a substance capable of inducing unconsciousness or sleep is capable of interfering substantially with bodily functions.
(3) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 3 years or to both.
Endangerment.
13.—(1) A person shall be guilty of an offence who intentionally or recklessly engages in conduct which creates a substantial risk of death or serious harm to another.
(2) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment, to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
Endangering traffic.
14.—(1) A person shall be guilty of an offence who—
(a) intentionally places or throws any dangerous obstruction upon a railway, road, street, waterway or public place or interferes with any machinery, signal, equipment or other device for the direction, control or regulation of traffic thereon, or interferes with or throws anything at or on any conveyance used or to be used thereon, and
(b) is aware that injury to the person or damage to property may be caused thereby, or is reckless in that regard.
(2) In this section—
“conveyance” means any conveyance constructed or adapted for the carriage of a person or persons or of goods by land or water;
“railway” means a railway, a tramway, or a light railway or any part of a railway, tramway or light railway;
“waterway” means any route upon water used by any conveyance.
(3) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to S.14 imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
False imprisonment.
15.—(1) A person shall be guilty of the offence of false imprisonment who intentionally or recklessly—
(a) takes or detains, or
(b) causes to be taken or detained, or
(c) otherwise restricts the personal liberty of,
another without that other's consent.
(2) For the purposes of this section, a person acts without the consent of another if the person obtains the other's consent by force or threat of force, or by deception causing the other to believe that he or she is under legal compulsion to consent.
(3) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction, to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment, to imprisonment for life.
Abduction of child by parent, etc.
16.—(1) A person to whom this section applies shall be guilty of an offence, who takes, sends or keeps a child under the age of 16 years out of the State or causes a child under that age to be so taken, sent or kept—
(a) in defiance of a court order, or
(b) without the consent of each person who is a parent, or guardian or person to whom custody of the child has been granted by a court unless the consent of a court was obtained.
(2) This section applies to a parent, guardian or a person to whom custody of the child has been granted by a court but does not apply to a parent who is not a guardian of the child.
(3) It shall be a defence to a charge under this section that the defendant—
(a) has been unable to communicate with the persons referred to in subsection (1) (b) but believes they would consent if they were aware of the relevant circumstances; or
(b) did not intend to deprive others having rights of guardianship or custody in relation to the child of those rights.
(4) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
(5) Any proceedings under this section shall not be instituted except by or with the consent of the Director of Public Prosecutions.
Abduction of child by other persons.
17.—(1) A person, other than a person to whom section 16 applies, shall be guilty of an offence who, without lawful authority or reasonable excuse, intentionally takes or detains a child under the age of 16 years or causes a child under that age to be so taken or detained—
(a) so as to remove the child from the lawful control of any person having lawful control of the child; or
(b) so as to keep him or her out of the lawful control of any person entitled to lawful control of the child.
(2) It shall be a defence to a charge under this section that the defendant believed that the child had attained the age of 16 years.
(3) A person guilty of an offence under this section shall be liable—
(a) on summary conviction to a fine not exceeding £1,500 or to imprisonment for a term not exceeding 12 months or to both, or
(b) on conviction on indictment to a fine or to imprisonment for a term not exceeding 7 years or to both.
Justifiable use of force; protection of person or property, prevention of crime, etc.
18.—(1) The use of force by a person for any of the following purposes, if only such as is reasonable in the circumstances as he or she believes them to be, does not constitute an offence—
(a) to protect himself or herself or a member of the family of that person or another from injury, assault or detention caused by a criminal act; or
(b) to protect himself or herself or (with the authority of that other) another from trespass to the person; or
(c) to protect his or her property from appropriation, destruction or damage caused by a criminal act or from trespass or infringement; or
(d) to protect property belonging to another from appropriation, destruction or damage caused by a criminal act or (with the authority of that other) from trespass or infringement; or
(e) to prevent crime or a breach of the peace.
(2) “use of force” in subsection (1) is defined and extended by section 20.
(3) For the purposes of this section an act involves a “crime” or is “criminal” although the person committing it, if charged with an offence in respect of it, would be acquitted on the ground that—
(a) he or she was under 7 years of age; or
(b) he or she acted under duress, whether by threats or of circumstances; or
(c) his or her act was involuntary; or
(d) he or she was in a state of intoxication; or
(e) he or she was insane, so as not to be responsible, according to law, for the act.
(4) The references in subsection (1) to protecting a person and property from anything include protecting the person or property from its continuing; and the reference to preventing crime or a breach of the peace shall be similarly construed.
(5) For the purposes of this section the question whether the act against which force is used is of a kind mentioned in any of the paragraphs (a) to (e) of subsection (1) shall be determined according to the circumstances as the person using the force believes them to be.
(6) Notwithstanding subsection (1), a person who believes circumstances to exist which would justify or excuse the use of force under that subsection has no defence if he or she knows that the force is used against a member of the Garda Síochána acting in the course of the member's duty or a person so assisting such member, unless he or she believes the force to be immediately necessary to prevent harm to himself or herself or another.
(7) The defence provided by this section does not apply to a person who causes conduct or a state of affairs with a view to using force to resist or terminate it:
But the defence may apply although the occasion for the use of force arises only because the person does something he or she may lawfully do, knowing that such an occasion will arise.
(8) Property shall be treated for the purposes of subsection (1) (c) and (d) as belonging to any person—
(a) having the custody or control of it;
(b) having in it any proprietary right or interest (not being an equitable interest arising only from an agreement to transfer or grant an interest); or
(c) having a charge on it;
and where property is subject to a trust, the persons to whom it belongs shall be treated as including any person having a right to enforce the trust.
Property of a corporation sole shall be treated for the purposes of the aforesaid provisions as belonging to the corporation notwithstanding a vacancy in the corporation.
Justifiable use of force in effecting or assisting lawful arrest.
19.—(1) The use of force by a person in effecting or assisting in a lawful arrest, if only such as is reasonable in the circumstances as he or she believes them to be, does not constitute an offence.
(2) “use of force” in subsection (1) is defined and extended by section 20.
(3) For the purposes of this section the question as to whether the arrest is lawful shall be determined according to the circumstances as the person using the force believed them to be.
Meaning of “use of force” and related provisions.
20.—(1) For the purposes of sections 18 and 19—
(a) a person uses force in relation to another person or property not only when he or she applies force to, but also where he or she causes an impact on, the body of that person or that property;
(b) a person shall be treated as using force in relation to another person if—
(i) he or she threatens that person with its use, or
(ii) he or she detains that person without actually using it; and
(c) a person shall be treated as using force in relation to property if he or she threatens a person with its use in relation to property.
(2) Sections 18 and 19 shall apply in relation to acts immediately preparatory to the use of force as they apply in relation to acts in which force is used.
(3) A threat of force may be reasonable although the actual use of force may not be.
(4) The fact that a person had an opportunity to retreat before using force shall be taken into account, in conjunction with other relevant evidence, in determining whether the use of force was reasonable.
Amendment of section 6 of the Criminal Damage Act, 1991.
21.—Section 6(2) of the Criminal Damage Act, 1991, is hereby amended by the substitution for paragraph (c) of the following paragraph:
“(c) if he damaged or threatened to damage the property in question or, in the case of an offence under section 4, intended to use or cause or permit the use of something to damage it, in order to protect himself or another or property belonging to himself or another or a right or interest in property which was or which he believed to be vested in himself or another and the act or acts alleged to constitute the offence were reasonable in the circumstances as he believed them to be.”.
General defences, etc.
22.—(1) The provisions of this Act have effect subject to any enactment or rule of law providing a defence, or providing lawful authority, justification or excuse for an act or omission.
(2) Notwithstanding subsection (1) any defence available under the common law in respect of the use of force within the meaning of section 18 or 19, or an act immediately preparatory to the use of force, for the purposes mentioned in section 18(1) or 19(1) is hereby abolished.
Consent by minor over 16 years to surgical, medical and dental treatment.
23.—(1) The consent of a minor who has attained the age of 16 years to any surgical, medical or dental treatment which, in the absence of consent, would constitute a trespass to his or her person, shall be as effective as it would be if he or she were of full age; and where a minor has by virtue of this section given an effective consent to any treatment it shall not be necessary to obtain any consent for it from his or her parent or guardian.
(2) In this section “surgical, medical or dental treatment” includes any procedure undertaken for the purposes of diagnosis, and this section applies to any procedure (including, in particular, the administration of an anaesthetic) which is ancillary to any treatment as it applies to that treatment.
(3) Nothing in this section shall be construed as making ineffective any consent which would have been effective if this section had not been enacted.
Abolition of common law rule in respect of immunity of teachers from criminal liability for punishing pupils.
24.—The rule of law under which teachers are immune from criminal liability in respect of physical chastisement of pupils is hereby abolished.
Evidential value of certain certificates signed by medical practitioners.
25.—(1) In any proceedings for an offence alleging the causing of harm or serious harm to a person, the production of a certificate purporting to be signed by a registered medical practitioner and relating to an examination of that person, shall unless the contrary is proved, be evidence of any fact thereby certified without proof of any signature thereon or that any such signature is that of such practitioner.
(2) In this section “registered medical practitioner” means a person registered in the General Register of Medical Practitioners established under section 26 of the Medical Practitioners Act, 1978.
Amendment of Schedule to Criminal Law (Jurisdiction) Act, 1976.
26.—The Schedule to the Criminal Law (Jurisdiction) Act, 1976, is hereby amended—
(a) by the deletion, in paragraph 5, of “False imprisonment.”, and
(b) by the substitution for paragraph 7 of the following:
“7. Any offence under the following provisions of the Non-Fatal Offences against the Person Act, 1997—
(a) section 4 (causing serious harm);
(b) section 15 (false imprisonment).”.
Amendment of First Schedule to Extradition (Amendment) Act, 1994.
27.—The First Schedule to the Extradition (Amendment) Act, 1994, is hereby amended—
(a) by the deletion, in paragraph 4, of “False imprisonment.”,
(b) by the deletion, in paragraph 5, of “Assault occasioning actual bodily harm.”, and
(c) the substitution for paragraph 6 of the following:
“6. Any offence under the following provisions of the Non-Fatal Offences against the Person Act, 1997—
(a) section 3 (assault causing harm);
(b) section 4 (causing serious harm);
(c) section 15 (false imprisonment).”.
Abolition of common law offences of assault and battery, kidnapping and false imprisonment.
28.—(1) The following common law offences are hereby abolished—
(a) assault and battery,
(b) assault occasioning actual bodily harm,
(c) kidnapping, and
(d) false imprisonment.
(2) The abolition of the common law offence of kidnapping shall not affect the operation of section 2 of, and paragraph 4 of the Schedule to, the Criminal Law (Jurisdiction) Act, 1976, and accordingly the said section 2 and the said Schedule shall have effect as if subsection (1) (c) had not been enacted.
Amendment of section 9 of Criminal Law Act, 1997.
29.—Section 9 of the Criminal Law Act, 1997, is hereby amended by the substitution for paragraph (a) of subsection (2) of the following paragraph:
“(a) manslaughter, or causing serious harm with intent to do so, or”.
Amendment of Schedule to Bail Act, 1997.
30.—The Schedule to the Bail Act, 1997, is hereby amended by—
(a) the deletion in paragraph 3 of “Assault occasioning actual bodily harm.”,
(b) the deletion in paragraph 4 of “Kidnapping.”,
(c) the deletion in paragraph 5 of “False imprisonment.”, and
(d) the substitution for the matter contained in paragraph 7 of the following:
“Any offence under the following provisions of the Non-Fatal Offences against the Person Act, 1997—
(a) section 3 (assault causing harm);
(b) section 4 (causing harm);
(c) section 5 (threats to kill or cause serious harm);
(d) section 6 (syringe, etc. attacks);
(e) section 7 (1) (offence of possession of syringe, etc. in certain circumstances);
(f) section 8 (placing or abandoning syringe);
(g) section 9 (coercion);
(h) section 10 (harassment);
(i) section 13 (endangerment);
(j) section 14 (endangering traffic);
(k) section 15 (false imprisonment);
(l) section 16 (abduction of child by parent, etc.);
(m) section 17 (abduction of child by other persons).”.
Repeals.
31.—Each enactment specified in column (2) of the Schedule to this Act is hereby repealed to the extent specified in column (3) of that Schedule.
Short title and commencement.
32.—(1) This Act may be cited as the Non-Fatal Offences against the Person Act, 1997.
(2) This Act (other than sections 6, 7, 8 and 10) shall come into operation 3 months after the date of its passing.
(3) Sections 6, 7, 8 and 10 shall come into operation on the day after the date of the passing of this Act.
SCHEDULE
Enactments Repealed
Session and Chapter or Number and Year | Short Title | Extent of Repeal |
(1) | (2) | (3) |
24 & 25 Vict., c.100 | Offences against the Person Act, 1861 | Sections 16 to 26, 28 to 34, 36, 37, 39, 40, 42, 46, 47, 53 to 56, 64, 65 and 73 |
38 & 39 Vict., c.86 | Conspiracy and Protection of Property Act, 1875 | Sections 6 and 7 |
48 & 49 Vict., c.69 | Criminal Law Amendment Act, 1885 | Paragraph (3) of section 3 and sections 7 and 8 |
No. 2 of 1951 | Criminal Justice Act, 1951 | Section 11 |
No. 32 of 1976 | Criminal Law Act, 1976 | Subsection (2) of section 11 |
Uimhir 26 de 1997
AN tACHT UM CHIONTA NEAMH-MHARFACHA IN AGHAIDH AN DUINE, 1997
[An tiontú oifigiúil]
RIAR NA nALT
Na hAchtacháin a Aisghairtear
Na hAchtanna dá dTagraítear | |
An tAcht um Bannaí, 1997 | 1997, Uimh. 16 |
An tAcht um Dhamáiste Coiriúil, 1991 | 1991, Uimh. 31 |
An tAcht um an Dlí Coiriúil, 1997 | 1997, Uimh. 14 |
An tAcht um Eiseachadadh (Leasú), 1994 | 1994, Uimh. 6 |
Uimhir 26 de 1997
AN tACHT UM CHIONTA NEAMH-MHARFACHA IN AGHAIDH AN DUINE, 1997
[An tiontú oifigiúil]
ACHT D'ATHCHÓIRIÚ AN DLÍ A BHAINEANN LEIS NA PRÍOMHCHIONTA NEAMH-MHARFACHA IN AGHAIDH AN DUINE AGUS DO DHÉANAMH SOCRÚ I dTAOBH NITHE COMHGHAOLMHARA. [19 Bealtaine, 1997]
ACHTAÍTEAR AG AN OIREACHTAS MAR A LEANAS:
Léiriú.
1.—(1) San Acht seo—
ciallaíonn “fuil éillithe” fuil atá éillithe le haon ghalar, víreas, oibreán nó orgánach a d'fhéadfadh, dá gcuirfí isteach i sruth fola duine eile é, an duine eile sin a ionfhabhtú le galar is bagairt do bheatha duine nó a d'fhéadfadh a bheith ina bhagairt do bheatha duine;
ciallaíonn “leacht éillithe” leacht nó substaint atá éillithe le haon ghalar, víreas, oibreán nó orgánach a d'fhéadfadh, dá gcuirfí isteach i sruth fola duine eile é, an duine eile sin a ionfhabhtú le galar is bagairt do bheatha duine nó a d'fhéadfadh a bheith ina bhagairt do bheatha duine;
ciallaíonn “steallaire éillithe” steallaire a bhfuil fuil éillithe nó leacht éillithe ann nó air;
ciallaíonn “díobháil” díobháil don chorp nó don mheabhair agus folaíonn sé pian agus neamhaithne;
ciallaíonn “duine den teaghlach”, i ndáil le duine, céile an duine nó leanbh (lena n-áirítear leasleanbh nó uchtleanbh), ua nó banua, tuismitheoir, seanathair nó seanmháthair, leastuismitheoir, deartháir, deirfiúr, deartháir leasghaolmhar, deirfiúr leasghaolmhar, uncail, aintín, nia nó neacht de chuid an duine nó aon duine atá i lánúnas leis nó léi nó a chónaíonn leis nó léi;
ciallaíonn “maoin” maoin de chineál inláimhsithe, cibé acu réadach nó pearsanta, lena n-áirítear airgead agus ainmhithe is féidir a ghoid;
folaíonn “áit phoiblí” aon sráid, cladach, páirc, talamh nó gort, mórbhealach agus aon áitreabh nó áit eile a bhfuil, an tráth ábhartha, rochtain nó cead rochtana ag an bpobal air nó uirthi, cibé acu ar íocaíocht a dhéanamh nó ar shlí eile, agus folaíonn sé aon traein, soitheach, aerárthach nó feithicil a úsáidtear chun daoine a iompar ar luaíocht;
ciallaíonn “díobháil thromchúiseach” gortú is bun le priacal substaintiúil báis nó is cúis le máchailiú tromchúiseach nó le cailleadh nó lagú substaintiúil luaineacht an choirp ina iomláine nó fheidhm aon bhaill nó orgáin áirithe den chorp;
folaíonn “sráid” aon bhóthar, droichead, lána, cosán, fobhealach, cearnóg, cúirt, caolsráid nó pasáiste, cibé acu is bealach poiblí é nó í nó nach ea, atá ar oscailt de thuras na huaire don phobal; agus maidir leis na doirse, na bealaí isteach agus na gairdíní atá ag teagmháil le sráid, agus maidir le haon talamh nó carrchlós atá tadhlach le sráid agus ag oscailt ar shráid, measfar gur cuid de shráid iad;
folaíonn “steallaire” aon chuid de steallaire nó snáthaid nó aon uirlis ghéar ar féidir léi craiceann a pholladh agus fuil, nó aon leacht nó substaint atá cosúil le fuil, a chur ar dhuine nó isteach i nduine.
(2) Chun críocha ailt 17, 18 agus 19, ní bhaineann sé le hábhar cibé acu atá nó nach bhfuil bonn cirt le rud a chreidtear má chreidtear go hionraic é ach, maidir le forais réasúnacha a bheith ann nó gan a bheith ann chun an rud a chreidiúint, is ní é sin nach mór don chúirt nó don ghiúiré aird a thabhairt air, i dteannta aon nithe iomchuí eile, le linn di nó dó a bhreithniú ar chreid an duine an rud go hionraic.
(3) San Acht seo—
(a) déanfar tagairt d'aon achtachán, mura n-éilíonn an comhthéacs a mhalairt, a fhorléiriú mar thagairt don achtachán sin arna leasú nó arna leathnú le haon achtachán dá éis sin nó faoi aon achtachán dá éis sin, lena n-áirítear an tAcht seo,
(b) aon tagairt d'alt, is tagairt í d'alt den Acht seo mura gcuirtear in iúl gur tagairt d'achtachán éigin eile atá beartaithe,
(c) aon tagairt d'fho-alt, do mhír nó d'fhomhír, is tagairt í don fho-alt, don mhír nó don fhomhír den fhoráil ina bhfuil an tagairt, mura gcuirtear in iúl gur tagairt d'fhoráil éigin eile atá beartaithe.
Ionsaí.
2.—(1) Aon duine—
(a) a dhéanfaidh, go díreach nó go neamhdhíreach, forneart a imirt ar chorp duine eile nó is cúis, go díreach nó go neamhdhíreach, le himbhualadh ar chorp duine eile, nó
(b) is cúis le duine eile do chreidiúint, ar fhorais réasúnacha, gur dócha go ndéanfar aon fhorneart nó imbhualadh den sórt sin a imirt láithreach air nó uirthi,
go hintinneach nó go meargánta, gan leithscéal dleathach agus gan toiliú an duine eile, beidh sé nó sí ciontach sa chion ar ionsaí é.
(2) I bhfo-alt (1)(a), folaíonn “forneart”—
(a) teas, solas, sruth leictreach, torann nó aon fhoirm eile fuinnimh a imirt, agus
(b) ábhar i bhfoirm sholadach, leachtach nó ghásach a imirt.
(3) Níl cion den sórt sin á dhéanamh más rud é, maidir leis an bhforneart nó leis an imbhualadh, nach bhfuil ceaptha nó nach dóigh dó duine a ghortú, gur de chineál é, sna himthosca, a bhíonn inghlactha i gcoitinne i ngnáthchúrsa an tsaoil laethúil agus nach eol don chosantóir nó nach gcreideann sé nó sí nach bhfuil sé inghlactha iarbhír ag an duine eile.
(4) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear, ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 6 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Ionsaí is cúis le díobháil a dhéanamh.
3.—(1) Aon duine a dhéanfaidh ionsaí ar dhuine eile, ar ionsaí é is cúis le díobháil a dhéanamh don duine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí nó fíneáil nach mó ná £1,500, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 5 bliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Díobháil thromchúiseach a dhéanamh.
4.—(1) Aon duine a dhéanfaidh, go hintinneach nó go meargánta, díobháil thromchúiseach do dhuine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear, ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht saoil, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Bagairtí duine a mharú nó díobháil thromchúiseach a dhéanamh.
5.—(1) Aon duine a dhéanfaidh, gan leithscéal dleathach, bagairt ar dhuine eile an duine eile sin nó tríú duine a mharú nó díobháil thromchúiseach a dhéanamh dó nó di, agus é ar intinn aige nó aici ar aon mhodh go gcreidfeadh an duine eile go ndéanfar dá réir, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 10 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Ionsaithe le steallaire, etc.
6.—(1) Aon duine—
(a) a ghortóidh duine eile trí chraiceann an duine eile sin a pholladh le steallaire, nó
(b) a bhagróidh duine eile a ghortú amhlaidh le steallaire,
agus é ar intinn aige nó aici go gcreidfeadh an duine eile sin, nó i gcás gur dócha go gcreidfeadh an duine eile sin, go bhféadfadh sé nó sí teacht chun bheith ionfhabhtaithe le galar de dheasca an ghortaithe a bheidh déanta nó bagartha, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine—
(a) a spraeálfaidh, a dhoirtfidh nó a chuirfidh fuil, nó aon leacht nó substaint atá cosúil le fuil, ar dhuine eile, nó
(b) a bhagróidh fuil, nó aon leacht nó substaint atá cosúil le fuil, a spraeáil, a dhoirteadh nó a chur ar dhuine eile,
agus é ar intinn aige nó aici go gcreidfeadh an duine eile sin, nó i gcás gur dócha go gcreidfeadh an duine eile sin, go bhféadfadh sé nó sí teacht chun bheith ionfhabhtaithe le galar de dheasca an ghnímh a bheidh déanta nó bagartha, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(3) Aon duine a dhéanfaidh, le linn cion nó iarracht ar chion faoi fho-alt (1) nó (2) a dhéanamh—
(a) tríú duine a ghortú le steallaire, trína chraiceann nó trína craiceann a pholladh, nó
(b) fuil, nó aon leacht nó substaint atá cosúil le fuil, a spraeáil, a dhoirteadh nó a chur ar thríú duine,
agus, mar thoradh air sin, go gcreidfidh an tríú duine go bhféadfadh sé nó sí teacht chun bheith ionfhabhtaithe le galar de dheasca an ghortaithe nó an ghnímh a bheidh déanta, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(4) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoi fho-alt (1), (2) nó (3) dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 10 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
(5) (a) Aon duine a dhéanfaidh, go hintinneach, duine eile a ghortú trí chraiceann an duine eile sin a pholladh le steallaire éillithe, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(b) Aon duine a dhéanfaidh, go hintinneach, fuil éillithe a spraeáil, a dhoirteadh nó a chur ar dhuine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(c) Aon duine a dhéanfaidh, le linn cion nó iarracht ar chion faoi mhír (a) nó (b) a dhéanamh—
(i) tríú duine a ghortú le steallaire éillithe, trína chraiceann nó trína craiceann a pholladh, nó
(ii) fuil éillithe a spraeáil, a dhoirteadh nó a chur ar thríú duine,
beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(d) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin bhfo-alt seo dlífear, ar é nó í a chiontú ar díotáil, príosúnacht saoil a chur air nó uirthi.
Cion arb éard é steallaire, etc., a shealbhú in imthosca áirithe agus urghabháil an chéanna ag comhalta den Gharda Síochána.
7.—(1) Aon duine a mbeidh—
(a) steallaire, nó
(b) aon fhuil i gcoimeádán,
leis nó léi in aon áit, agus é ar intinn aige nó aici duine eile a ghortú nó bagairt a dhéanamh duine eile a ghortú, nó duine eile a imeaglú, go neamhdhleathach, leis an gcéanna, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon chomhalta den Gharda Síochána a mbeidh cúis réasúnach aige nó aici le drochamhras a bheith air nó uirthi go bhfuil steallaire, nó aon fhuil i gcoimeádán, leis nó léi ag duine in áit phoiblí agus é ar intinn ag an duine sin duine eile a ghortú nó bagairt a dhéanamh duine eile a ghortú, nó duine eile a imeaglú, go neamhdhleathach, leis an gcéanna, féadfaidh sé nó sí an duine sin a stopadh agus a cheistiú agus, i gcás é a bheith riachtanach, an duine sin a chuardach (trí fhorneart réasúnach a úsáid más gá) agus féadfaidh an comhalta aon steallaire nó coimeádán den sórt sin a gheofar ar an duine nó i bhfíorchomharsanacht an duine a urghabháil agus a choinneáil mura dtabharfaidh an duine leithscéal réasúnach don chomhalta chun an steallaire nó an coimeádán a bheith leis nó léi, agus, más rud é go bhfaighfear amhlaidh steallaire nó coimeádán den sórt sin, a cheangal ar an duine a ainm agus a sheoladh, nó a hainm agus a seoladh, a thabhairt.
(3) Féadfaidh comhalta den Gharda Síochána aon duine—
(a) a mhainneoidh stopadh nuair a cheanglaítear sin faoi fho-alt (2), nó
(b) a mhainneoidh nó a dhiúltóidh a ainm nó a sheoladh, nó a hainm nó a seoladh, a thabhairt nuair a cheanglaítear sin faoi fho-alt (2) nó a thabharfaidh ainm nó seoladh a mbeidh cúis réasúnach ag an gcomhalta chun a chreidiúint go bhfuil sé bréagach nó míthreorach, nó
(c) a chuirfidh bac, nó a dhéanfaidh iarracht bac a chur, ar an gcomhalta nó ar aon duine a bheidh i dteannta an chomhalta sin le linn dualgais an chomhalta faoi fho-alt (2) a chomhall,
a ghabháil gan bharántas.
(4) Aon duine a mhainneoidh, gan leithscéal réasúnach, stopadh nó a mhainneoidh a ainm nó a sheoladh, nó a hainm nó a seoladh, a thabhairt nuair a cheanglaítear sin a dhéanamh faoi fho-alt (2) nó a thabharfaidh ainm nó seoladh atá bréagach nó míthreorach nó a chuirfidh bac, nó a chuirfidh isteach, ar chomhalta den Gharda Síochána ag gníomhú dó nó di faoin bhfo-alt sin, beidh sé nó sí ciontach i gcion agus dlífear, ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 6 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
(5) In ionchúiseamh mar gheall ar chion faoi fho-alt (1), ní gá do thaobh an ionchúisimh a líomhain nó a chruthú, ó thaobh é a bheith ar intinn bagairt, gortú nó imeaglú a dhéanamh, go raibh sé ar intinn bagairt a dhéanamh ar dhuine áirithe nó duine áirithe a ghortú nó a imeaglú; agus más rud é, ag féachaint do na himthosca go léir (lena n-áirítear a raibh sa steallaire, má bhí aon ní ann, an tráth den lá nó den oíche, agus an áit) gur dóigh leis an gcúirt (nó leis an ngiúiré, de réir mar a bheidh) go bhfuil sé réasúnach déanamh amhlaidh, measfaidh sí nó sé gur leor sealbhú an steallaire nó an choimeádáin mar fhianaise ar intinn, cheal míniú leordhóthanach ar bith ón gcúisí.
(6) San alt seo, folaíonn “fuil” aon leacht nó substaint atá cosúil le fuil.
(7) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoi fho-alt (1) dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Steallaire a shuíomh nó a thréigean.
8.—(1) Faoi réir fho-alt (3), aon duine a dhéanfaidh steallaire a shuíomh nó a thréigean in aon áit ar mhodh gur dóigh dó duine eile a ghortú agus go ngortaíonn sé duine eile amhlaidh nó ar mhodh gur dóigh dó duine eile a ghortú, a bheith ina bhagairt ar dhuine eile nó eagla a chur ar dhuine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine a dhéanfaidh steallaire éillithe a shuíomh go hintinneach in aon áit ar mhodh go ngortaíonn sé duine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(3) Níl feidhm ag fo-alt (1) maidir le duine a dhéanfaidh steallaire a shuíomh in aon áit le linn dó nó di bearta dleathacha liachta, déidliachta nó tréidliachta a dhéanamh nó le linn cabhrú leis an gcéanna.
(4) In ionchúiseamh mar gheall ar chion faoi fho-alt (1), más rud é go líomhnaítear go ndearnadh steallaire a shuíomh in áit ar teaghais phríobháideach í ina bhfuil gnáthchónaí ar an gcúisí, is cosaint é don chúisí a léiriú nár shuigh sé nó sí an steallaire go hintinneach ar mhodh go ndearna sé duine eile a ghortú, nó gur dhóigh dó duine eile a ghortú nó a bheith ina bhagairt ar dhuine eile nó eagla a chur ar dhuine eile, de réir mar a bheidh.
(5) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoi fho-alt (1) dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
(6) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoi fho-alt (2) dlífear, ar é nó í a chiontú ar díotáil, príosúnacht saoil a chur air nó uirthi.
Comhéigean.
9.—(1) Aon duine—
(a) a úsáidfidh foréigean nó a dhéanfaidh imeaglú ar dhuine eile nó ar dhuine de theaghlach an duine eile, nó
(b) a dhéanfaidh maoin duine eile a dhochrú nó a dhamáistiú, nó
(c) a leanfaidh duine eile thart ó áit go háit go rialta, nó
(d) a dhéanfaidh faire nó imdhruideadh ar an áitreabh nó ar an áit eile ina bhfuil cónaí ar dhuine eile, ina n-oibríonn sé nó sí nó ina seolann sé nó sí gnó, nó ina dtarlaíonn dó nó di a bheith, nó ar an tslí chun an áitribh sin nó chun na háite sin, nó
(e) a leanfaidh duine eile, i dteannta duine amháin eile nó níos mó, ar mhodh mí-ordúil in aon áit phoiblí nó trí aon áit phoiblí,
go héagórach agus gan údarás dleathach, d'fhonn iallach a chur ar an duine eile sin staonadh ó aon ghníomh a dhéanamh a bhfuil ceart dleathach aige nó aici é a dhéanamh, nó d'fhonn iallach a chur ar an duine eile sin aon ghníomh a dhéanamh a bhfuil ceart dleathach aige nó aici staonadh óna dhéanamh, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Chun críche an ailt seo, ní mheasfar gur faire nó imdhruideadh de réir bhrí fho-alt (1)(d) é freastal a dhéanamh ar an áitreabh nó ar an áit, nó gar don áitreabh nó don áit, ina bhfuil cónaí ar dhuine, ina n-oibríonn sé nó sí, ina seolann sé nó sí gnó nó ina dtarlaíonn dó nó di a bheith, nó ar an tslí, nó gar don tslí, chun an áitribh sin nó chun na háite sin, chun faisnéis a fháil nó a chur i bhfios agus chuige sin amháin.
(3) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 5 bliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Ciapadh.
10.—(1) Aon duine a dhéanfaidh, gan údarás dleathach nó leithscéal réasúnach, duine eile a chiapadh trína leanúint, trí fhaire a dhéanamh air nó uirthi, trína phlá nó trína plá, trí imdhruideadh a dhéanamh air nó uirthi nó trí dhul i gcumarsáid leis nó léi, go rialta, ar aon mhodh lena n-áirítear tríd an teileafón a úsáid, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Chun críocha an ailt seo, déanann duine duine eile a chiapadh más rud é—
(a) go ndéanann sé nó sí, go hintinneach nó go meargánta, trína chuid nó trína cuid gníomhartha, cur isteach tromchúiseach ar shíocháin agus ar phríobháideacht an duine eile nó scaoll a chur sa duine eile nó anó a chur air nó uirthi nó díobháil a dhéanamh dó nó di, agus
(b) gur gníomhartha iad a chuid nó a cuid gníomhartha a n-aithneodh duine réasúnach maidir leo go ndéanfaidís cur isteach tromchúiseach ar shíocháin agus ar phríobháideacht an duine eile nó go gcuirfidís scaoll sa duine eile nó anó air nó uirthi nó go ndéanfaidís díobháil dó nó di.
(3) I gcás duine a bheith ciontach i gcion faoi fho-alt (1), féadfaidh an chúirt, i dteannta aon phionóis eile nó mar mhalairt ar aon phionós eile, a ordú don duine gan dul i gcumarsáid ar aon mhodh leis an duine eile ar feadh cibé tréimhse a shonróidh an chúirt, nó gan teacht níos gaire ná cibé achar a shonróidh an chúirt d'áit chónaithe nó d'áit fostaíochta an duine eile.
(4) Aon duine a mhainneoidh téarmaí ordaithe faoi fho-alt (3) a chomhlíonadh, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(5) Más rud é, ar an bhfianaise, nach deimhin leis an gcúirt gur cóir an duine a chiontú i gcion faoi fho-alt (1), féadfaidh an chúirt, ar a shon sin, ordú a dhéanamh faoi fho-alt (3) ar iarratas a bheith déanta chuici ina leith sin más rud é, ag féachaint don fhianaise, gur deimhin leis an gcúirt gur ar mhaithe leis an gceartas é déanamh amhlaidh.
(6) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Éilimh go n-íocfar fiach ar cúis iad le scaoll, etc.
11.—(1) Aon duine a dhéanfaidh aon éileamh go n-íocfar fiach, beidh sé nó sí ciontach i gcion más rud é—
(a) go bhfuil na héilimh, de dheasca a mhinice a dhéantar iad, ceaptha scaoll a chur san fhéichiúnaí nó i nduine de theaghlach an fhéichiúnaí nó anó a chur air nó uirthi nó uirísliú a dhéanamh air nó uirthi, nó
(b) go dtabharfaidh an duine le fios go bréagach go bhfuil ábhar imeachtaí coiriúla ann i leith neamhíoc an fhéich, nó
(c) go dtabharfaidh an duine le fios go bréagach go bhfuil sé nó sí údaraithe i gcáil éigin oifigiúil chun féachaint chuige go n-íocfar an fiach, nó
(d) go rithfidh an duine doiciméad a dtabharfar le fios go bréagach maidir leis gur de shainghné oifigiúil é.
(2) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear, ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 a chur air nó uirthi.
Nimhiú.
12.—(1) Beidh duine ciontach i gcion más rud é go ndéanann sé nó sí, go hintinneach nó go meargánta, agus a fhios aige nó aici nach dtoilíonn an duine eile lena bhfuil á dhéanamh, substaint a fhriotháil ar dhuine eile, nó a chur faoi deara do dhuine eile substaint a ghlacadh, ar substaint í a bhfuil a fhios aige nó aici maidir léi gur féidir léi cur isteach go substaintiúil ar fheidhmeanna coirp an duine eile.
(2) Chun críche an ailt seo, aon substaint ar féidir léi neamhaithne nó codladh a chur ar dhuine is féidir léi cur isteach go substaintiúil ar fheidhmeanna coirp duine.
(3) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 3 bliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Cur i gcontúirt.
13.—(1) Aon duine a bheidh ag gabháil, go hintinneach nó go meargánta, d'iompar is bun le priacal substaintiúil báis nó díobhála tromchúisí do dhuine eile, beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Trácht a chur i gcontúirt.
14.—(1) Aon duine—
(a) a dhéanfaidh, go hintinneach, aon bhac contúirteach a shuíomh nó a chaitheamh ar iarnród, ar bhóthar, ar shráid, ar uiscebhealach nó ar áit phoiblí nó cur isteach ar aon innealra, comhartha, trealamh nó feiste eile chun trácht ar an gcéanna a stiúradh, a rialú nó a rialáil, nó cur isteach ar aon chóir iompair, nó aon rud a chaitheamh le haon chóir iompair nó ar aon chóir iompair, a úsáidtear nó atá le húsáid ar an gcéanna, agus
(b) a bhfuil a fhios aige nó aici go bhféadfaí pearsa duine a ghortú nó damáiste a dhéanamh do mhaoin tríd sin, nó atá meargánta ina thaobh sin,
beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) San alt seo—
ciallaíonn “cóir iompair” aon chóir iompair atá déanta nó oiriúnaithe chun duine nó daoine, nó chun earraí, a iompar de thalamh nó d'uisce;
ciallaíonn “iarnród” iarnród, trambhealach nó iarnród éadrom nó aon chuid d'iarnród, de thrambhealach nó d'iarnród éadrom;
ciallaíonn “uiscebhealach” aon bhealach ar uisce a bhíonn á úsáid ag aon chóir iompair.
(3) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Príosúnú neamhdhleathach.
15.—(1) Aon duine a dhéanfaidh, go hintinneach nó go meargánta—
(a) duine eile a thógáil nó a choinneáil, nó
(b) a chur faoi deara duine eile a thógáil nó a choinneáil, nó
(c) saoirse phearsanta duine eile a shrianadh ar shlí eile,
gan toiliú an duine eile sin, beidh sé nó sí ciontach sa chion ar príosúnú neamhdhleathach é.
(2) Chun críocha an ailt seo, gníomhaíonn duine gan toiliú duine eile má fhaigheann an duine toiliú an duine eile trí fhorneart nó trí bhagairt fornirt, nó trí mheabhlaireacht is cúis leis an duine eile do chreidiúint go bhfuil sé nó sí faoi iallach dlíthiúil toiliú.
(3) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, príosúnacht saoil a chur air nó uirthi.
Fuadach linbh ag tuismitheoir, etc.
16.—(1) Aon duine a bhfuil feidhm ag an alt seo maidir leis nó léi agus a thógfaidh, a chuirfidh nó a choimeádfaidh leanbh atá faoi bhun 16 bliana d'aois as an Stát nó a chuirfidh faoi deara leanbh atá faoi bhun na haoise sin a thógáil, a chur nó a choimeád amhlaidh—
(a) ar neamhchead d'ordú cúirte, nó
(b) gan toiliú gach duine is tuismitheoir, nó caomhnóir nó duine dár dheonaigh cúirt coimeád an linbh mura mbeidh toiliú faighte ó chúirt,
beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Tá feidhm ag an alt seo maidir le tuismitheoir, caomhnóir nó duine dár dheonaigh cúirt coimeád an linbh ach níl feidhm aige maidir le tuismitheoir nach caomhnóir de chuid an linbh é nó í.
(3) Is cosaint é ar chúiseamh faoin alt seo—
(a) nach raibh an cosantóir in ann dul i gcumarsáid leis na daoine dá dtagraítear i bhfo-alt (1)(b) ach go gcreideann sé nó sí go dtoileoidís dá mbeadh na himthosca iomchuí ar eolas acu; nó
(b) nach raibh sé ar intinn ag an gcosantóir cearta caomhnóireachta nó coimeádta i ndáil leis an leanbh a bhaint de dhaoine eile ag a bhfuil na cearta sin.
(4) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
(5) Ní dhéanfar aon imeachtaí faoin alt seo a thionscnamh ach amháin ag an Stiúrthóir Ionchúiseamh Poiblí nó le toiliú uaidh nó uaithi.
Fuadach linbh ag daoine eile.
17.—(1) Aon duine, seachas duine a bhfuil feidhm ag alt 16 maidir leis nó léi, a dhéanfaidh, gan údarás dleathach nó leithscéal réasúnach, leanbh atá faoi bhun 16 bliana d'aois a thógáil nó a choinneáil go hintinneach, nó a chur faoi deara leanbh atá faoi bhun na haoise sin a thógáil nó a choinneáil amhlaidh—
(a) ionas go n-aistreofar an leanbh ó rialú dleathach aon duine ag a bhfuil rialú dleathach ar an leanbh; nó
(b) ionas go gcoimeádfar é nó í ó rialú dleathach aon duine atá i dteideal rialú dleathach a bheith aige nó aici ar an leanbh,
beidh sé nó sí ciontach i gcion.
(2) Is cosaint é ar chúiseamh faoin alt seo gur chreid an cosantóir go raibh 16 bliana d'aois slánaithe ag an leanbh.
(3) Aon duine a bheidh ciontach i gcion faoin alt seo dlífear—
(a) ar é nó í a chiontú go hachomair, fíneáil nach mó ná £1,500 nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 12 mhí, nó iad araon, a chur air nó uirthi, nó
(b) ar é nó í a chiontú ar díotáil, fíneáil nó príosúnacht ar feadh téarma nach faide ná 7 mbliana, nó iad araon, a chur air nó uirthi.
Úsáid dhlíthiúil fornirt; duine nó maoin a chosaint, coireacht a chosc, etc.
18.—(1) Ní cion é úsáid fornirt ag duine chun aon chríche díobh seo a leanas, mura mbíonn ann ach cibé forneart is réasúnach sna himthosca mar a chreideann sé nó sí atá siad—
(a) chun é féin nó í féin nó duine de theaghlach an duine sin nó duine eile a chosaint ar ghortú, ar ionsaí nó ar choinneáil, ar gníomh coiriúil is cúis leis nó léi; nó
(b) chun é féin nó í féin nó (le húdarás an duine eile sin) duine eile a chosaint ar fhoghail ar an bpearsa; nó
(c) chun a mhaoin nó a maoin a chosaint ar leithreasú, ar dhíothú nó ar dhamáiste, ar gníomh coiriúil is cúis leis, nó chun í a chosaint ar fhoghail nó ar chúngrú; nó
(d) chun maoin is le duine eile a chosaint ar leithreasú, ar dhíothú nó ar dhamáiste, ar gníomh coiriúil is cúis leis, nó (le húdarás an duine eile sin) chun í a chosaint ar fhoghail nó ar chúngrú; nó
(e) chun coireacht nó briseadh síochána a chosc.
(2) Déantar “úsáid fornirt” i bhfo-alt (1) a mhíniú agus a leathnú le halt 20.
(3) Chun críocha an ailt seo, tá “coir” i gceist i ngníomh nó tá gníomh “coiriúil” cé go ndéanfaí an duine a dhéanann é, dá gcúiseofaí é nó í i gcion ina leith, a éigiontú ar an bhforas—
(a) go raibh sé nó sí faoi bhun 7 mbliana d'aois; nó
(b) gur ghníomhaigh sé nó sí faoi éigeantas, cibé acu éigeantas trí bhagairtí nó éigeantas na n-imthosca; nó
(c) gur ghníomh ainneonach a ghníomh nó a gníomh; nó
(d) go raibh sé nó sí ar meisce; nó
(e) go raibh sé ina ghealt, nó go raibh sí ina gealt, ionas nach raibh sé nó sí freagrach, de réir dlí, as an ngníomh.
(4) Na tagairtí i bhfo-alt (1) do dhuine agus maoin a chosaint ar aon ní, folaíonn siad an duine nó an mhaoin a chosaint ar an ní sin do leanúint ar aghaidh; agus forléireofar ar an gcuma chéanna an tagairt do choireacht nó briseadh síochána a chosc.
(5) Chun críocha an ailt seo, maidir leis an gceist i dtaobh an gníomh a n-úsáidtear forneart ina choinne a bheith ina ghníomh de chineál a luaitear in aon cheann de na míreanna (a) go (e) d'fho-alt (1), déanfar í a chinneadh de réir na n-imthosca mar a chreideann an duine a úsáideann an forneart atá siad.
(6) D'ainneoin fho-alt (1), maidir le duine a chreideann go bhfuil imthosca ann a thabharfadh bonn cirt nó leithscéal chun forneart a úsáid faoin bhfo-alt sin, níl aon chosaint aige nó aici má tá a fhios aige nó aici go bhfuil an forneart á úsáid i gcoinne comhalta den Gharda Síochána ag gníomhú dó nó di i gcúrsa dhualgas an chomhalta nó i gcoinne duine atá ag cabhrú amhlaidh leis an gcomhalta sin, mura rud é go gcreideann sé nó sí an forneart a bheith riachtanach láithreach chun díobháil dó féin nó di féin, nó do dhuine eile, a chosc.
(7) Níl feidhm ag an gcosaint a fhoráiltear leis an alt seo maidir le duine a tharraingíonn iompar nó staid chúrsaí d'fhonn forneart a úsáid chun comhrac ina aghaidh nó ina haghaidh nó chun deireadh a chur leis nó léi:
Ach féadfaidh feidhm a bheith ag an gcosaint cé nach n-éiríonn an ócáid chun forneart a úsáid ach amháin de bhrí go ndéanann an duine rud éigin is féidir leis nó léi a dhéanamh go dleathach, agus a fhios aige nó aici go n-éireoidh ócáid den sórt sin.
(8) Chun críocha fho-alt (1) (c) agus (d), áireofar maoin mar mhaoin is le haon duine—
(a) a bhfuil coimeád nó rialú aige nó aici uirthi;
(b) a bhfuil aon cheart nó leas dílseánaigh aige nó aici inti (nach leas cothromais é nach n-éiríonn ach amháin de bharr comhaontú chun leas a aistriú nó a dheonú); nó
(c) a bhfuil muirear aige nó aici uirthi;
agus i gcás maoin a bheith faoi réir iontaobhais, measfar go bhfolaíonn na daoine ar leo an mhaoin aon duine a bhfuil ceart aige nó aici an t-iontaobhas a fhorfheidhmiú.
Déanfar maoin de chuid corparáide aonair a áireamh chun críocha na bhforálacha réamhráite mar mhaoin ar leis an gcorparáid í d'ainneoin folúntais sa chorparáid.
Úsáid dhlíthiúil fornirt le linn gabháil dhleathach a chur i gcrích nó le linn cabhrú leis an gcéanna.
19.—(1) Ní cion é úsáid fornirt ag duine le linn gabháil dhleathach a chur i gcrích nó le linn cabhrú leis an gcéanna, mura mbíonn ann ach cibé forneart is réasúnach sna himthosca mar a chreideann sé nó sí atá siad.
(2) Déantar “úsáid fornirt” i bhfo-alt (1) a mhíniú agus a leathnú le halt 20.
(3) Chun críocha an ailt seo déanfar an cheist i dtaobh gabháil a bheith ina gabháil dhleathach a chinneadh de réir na n-imthosca mar a chreid an duine a d'úsáid an forneart a bhí siad.
An bhrí atá le “úsáid fornirt” agus forálacha gaolmhara.
20.—(1) Chun críocha ailt 18 agus 19—
(a) úsáideann duine forneart i ndáil le duine eile nó le maoin, ní amháin nuair a imríonn sé nó sí forneart ar chorp an duine sin nó ar an maoin sin ach freisin i gcás gurb é nó gurb í is cúis le himbhualadh ar chorp an duine sin nó ar an maoin sin;
(b) measfar go n-úsáideann duine forneart i ndáil le duine eile—
(i) má bhagraíonn sé nó sí ar an duine sin é a úsáid, nó
(ii) má choinníonn sé nó sí an duine sin gan é a úsáid iarbhír; agus
(c) measfar go n-úsáideann duine forneart i ndáil le maoin má bhagraíonn sé nó sí ar dhuine é a úsáid i ndáil le maoin.
(2) Beidh feidhm ag ailt 18 agus 19 i ndáil le gníomhartha a dhéantar mar ullmhúchán láithreach le haghaidh forneart a úsáid mar atá feidhm acu i ndáil le gníomhartha ina n-úsáidtear forneart.
(3) D'fhéadfadh bagairt fornirt a bheith réasúnach cé go bhféadfaí nach mbeadh úsáid iarbhír fornirt réasúnach.
(4) Más rud é go raibh caoi ag duine cúlú sular úsáid sé nó sí forneart, cuirfear é sin i gcuntas, i dteannta fianaise iomchuí eile, le linn cinneadh a dhéanamh i dtaobh úsáid fornirt a bheith réasúnach.
Leasú ar alt 6 den Acht um Dhamáiste Coiriúil, 1991.
21.—Leasaítear leis seo alt 6(2) den Acht um Dhamáiste Coiriúil, 1991, tríd an mír seo a leanas a chur in ionad mhír (c):
“(c) má rinne sé damáiste don mhaoin atá i gceist nó má bhagair sé damáiste a dhéanamh di nó, i gcás ciona faoi alt 4, má bhí ar intinn aige rud éigin a úsáid, nó a chur faoi deara nó a cheadú rud éigin a úsáid, chun damáiste a dhéanamh di, d'fhonn é féin nó duine eile a chosaint nó d'fhonn a mhaoin féin nó maoin duine eile, nó ceart nó leas i maoin a bhí, nó a chreid sé a bhí, dílsithe dó féin nó do dhuine eile, a chosaint agus go raibh an gníomh nó na gníomhartha a líomhnaítear gurb é an cion é nó gurb iad an cion iad réasúnach sna himthosca mar a chreid sé a bhí siad.”.
Cosaintí ginearálta, etc.
22.—(1) Tá éifeacht le forálacha an Achta seo faoi réir aon achtacháin nó aon rialach dlí lena bhforáiltear cosaint nó lena bhforáiltear údarás, bonn cirt nó leithscéal dleathach le haghaidh gnímh nó neamhghnímh.
(2) D'ainneoin fho-alt (1), cealaítear leis seo aon chosaint atá ar fáil faoin dlí coiteann i leith forneart a úsáid de réir bhrí alt 18 nó 19, nó i leith gnímh a dhéantar mar ullmhúchán láithreach le haghaidh forneart a úsáid, chun na gcríoch a luaitear in alt 18(1) nó 19(1).
Toiliú ó mhionaoiseach atá os cionn 16 bliana le cóireáil mháinliachta, liachta agus déidliachta.
23.—(1) Beidh toiliú mionaoisigh, a bhfuil 16 bliana d'aois slánaithe aige nó aici, le haon chóireáil mháinliachta, liachta nó déidliachta a bheadh, in éagmais toiliú, ina foghail ar a phearsa nó ar a pearsa, chomh héifeachtach céanna agus a bheadh sé dá mbeadh aois iomlán aige nó aici; agus i gcás go mbeidh toiliú éifeachtach le haon chóireáil tugtha ag mionaoiseach de bhua an ailt seo, ní bheidh sé riachtanach aon toiliú leis an gcóireáil a fháil ó thuismitheoir nó ó chaomhnóir an mhionaoisigh.
(2) San alt seo folaíonn “cóireáil mháinliachta, liachta nó déidliachta” aon bheart a dhéantar chun críoch fáthmheasa agus tá feidhm ag an alt seo maidir le haon bheart (lena n-áirítear, go háirithe, ainéistéiseach a fhriotháil) atá coimhdeach le haon chóireáil mar atá feidhm aige maidir leis an gcóireáil sin.
(3) Ní fhorléireofar aon ní san alt seo mar ní a chuireann ó éifeacht aon toiliú a bheadh éifeachtach dá mba rud é nár achtaíodh an t-alt seo.
Cealú na rialach faoin dlí coiteann a bhaineann le múinteoirí a bheith díolmhaithe ó dhliteanas coiriúil i leith daltaí a phionósú.
24.—Cealaítear leis seo an riail dlí faoina bhfuil múinteoirí díolmhaithe ó dhliteanas coiriúil i leith ceartú fisiceach daltaí.
Luach fianaiseach deimhnithe áirithe arna síniú ag liachleachtóirí.
25.—(1) In aon imeachtaí mar gheall ar chion ina líomhnaítear go ndearnadh díobháil nó díobháil thromchúiseach do dhuine, má thugtar deimhniú ar aird a airbheartaíonn a bheith sínithe ag liachleachtóir cláraithe agus a bhaineann le scrúdú ar an duine sin, beidh an tabhairt ar aird sin, mura gcruthófar a mhalairt, ina fianaise ar aon fhíoras a dheimhneofar leis sin gan cruthúnas ar aon síniú atá ar an deimhniú nó gur síniú an chleachtóra sin aon síniú den sórt sin.
(2) San alt seo ciallaíonn “lia-chleachtóir cláraithe” duine a bhfuil a ainm nó a hainm taifeadta i gClár Ginearálta na Lia-Chleachtóirí a bunaíodh faoi alt 26 d'Acht na Lia-Chleachtóirí, 1978.
Leasú ar an Sceideal a ghabhann leis an Acht um an Dlí Coiriúil (Dlínse), 1976.
26.—Leasaítear leis seo an Sceideal a ghabhann leis an Acht um an Dlí Coiriúil (Dlínse), 1976—
(a) trí “Príosúnú neamhdhleathach.”, i mír 5, a scriosadh, agus
(b) tríd an méid seo a leanas a chur in ionad mhír 7:
“7. Aon chion faoi na forálacha seo a leanas den Acht um Chionta Neamh-Mharfacha in aghaidh an Duine, 1997—
(a) alt 4 (díobháil thromchúiseach a dhéanamh);
(b) alt 15 (príosúnú neamhdhleathach).”.
Leasú ar an gCéad Sceideal a ghabhann leis an Acht um Eiseachadadh (Leasú), 1994.
27.—Leasaítear leis seo an Chéad Sceideal a ghabhann leis an Acht um Eiseachadadh (Leasú), 1994—
(a) trí “Príosúnú neamhdhleathach.”, i mír 4, a scriosadh,
(b) trí “Ionsaí dá dtagann díobháil choirp.”, i mír 5, a scriosadh, agus
(c) tríd an méid seo a leanas a chur in ionad mhír 6:
“6. Aon chion faoi na forálacha seo a leanas den Acht um Chionta Neamh-Mharfacha in aghaidh an Duine, 1997—
(a) alt 3 (ionsaí is cúis le díobháil a dhéanamh);
(b) alt 4 (díobháil thromchúiseach a dhéanamh);
(c) alt 15 (príosúnú neamhdhleathach).”.
Cealú na gcionta faoin dlí coiteann ar ionsaí agus slacairt, fuadach agus príosúnú neamhdhleathach iad.
28.—(1) Cealaítear leis seo na cionta seo a leanas faoin dlí coiteann—
(a) ionsaí agus slacairt,
(b) ionsaí dá dtagann díobháil choirp,
(c) fuadach, agus
(d) príosúnú neamhdhleathach.
(2) Ní dhéanfaidh cealú an chiona faoin dlí coiteann ar fuadach é difear d'oibriú alt 2 den Acht um an Dlí Coiriúil (Dlínse), 1976, agus mhír 4 den Sceideal a ghabhann leis an Acht sin, agus dá réir sin, beidh éifeacht leis an alt sin 2, agus leis an Sceideal sin, amhail is dá mba rud é nár achtaíodh fo-alt (1)(c).
Leasú ar alt 9 den Acht um an Dlí Coiriúil, 1997.
29.— Leasaítear leis seo alt 9 den Acht um an Dlí Coiriúil, 1997, tríd an mír seo a leanas a chur in ionad mhír (a) d'fho-alt (2):
“(a) dúnorgain, nó díobháil thromchúiseach a dhéanamh le hintinn déanamh amhlaidh, nó”.
Leasú ar an Sceideal a ghabhann leis an Acht um Bannaí, 1997.
30.—Leasaítear leis seo an Sceideal a ghabhann leis an Acht um Bannaí, 1997—
(a) trí “Ionsaí dá dtagann díobháil choirp.”, i mír 3, a scriosadh,
(b) trí “Fuadach.”, i mír 4, a scriosadh,
(c) trí “Príosúnú neamhdhleathach.”, i mír 5, a scriosadh, agus
(d) tríd an méid seo a leanas a chur in ionad an ábhair atá i mír 7:
“Aon chion faoi na forálacha seo a leanas den Acht um Chionta Neamh-Mharfacha in aghaidh an Duine, 1997—
(a) alt 3 (ionsaí is cúis le díobháil a dhéanamh);
(b) alt 4 (díobháil a dhéanamh);
(c) alt 5 (bagairtí duine a mharú nó díobháil thromchúiseach a dhéanamh);
(d) alt 6 (ionsaithe le steallaire, etc.);
(e) alt 7(1) (cion arb éard é steallaire, etc., a shealbhú in imthosca áirithe);
(f) alt 8 (steallaire a shuíomh nó a thréigean);
(g) alt 9 (comhéigean);
(h) alt 10 (ciapadh);
(i) alt 13 (cur i gcontúirt);
(j) alt 14 (trácht a chur i gcontúirt);
(k) alt 15 (príosúnú neamhdhleathach);
(l) alt 16 (fuadach linbh ag tuismitheoir, etc.);
(m) alt 17 (fuadach linbh ag daoine eile).”.
Aisghairm.
31.—Déantar leis seo gach achtachán a shonraítear i gcolún (2) den Sceideal a ghabhann leis an Acht seo a aisghairm a mhéid a shonraítear i gcolún (3) den Sceideal sin.
Gearrtheideal agus tosach feidhme.
32.—(1) Féadfar an tAcht um Chionta Neamh-Mharfacha in aghaidh an Duine, 1997, a ghairm den Acht seo.
(2) Tiocfaidh an tAcht seo (seachas ailt 6, 7, 8 agus 10) i ngníomh 3 mhí tar éis dháta a rite.
(3) Tiocfaidh ailt 6, 7, 8 agus 10 i ngníomh ar an lá tar éis dháta rite an Achta seo.
AN SCEIDEAL
Na hAchtacháin a Aisghairtear
Seisiún agus Caibidil nó Uimhir agus Bliain | Gearrtheideal | Méid na hAisghairme |
(1) | (2) | (3) |
24 & 25 Vict., c. 100 | Offences against the Person Act, 1861 | Ailt 16 go 26, 28 go 34, 36, 37, 39, 40, 42, 46, 47, 53 go 56, 64, 65 agus 73 |
38 & 39 Vict., c. 86 | Conspiracy and Protection of Property Act, 1875 | Ailt 6 agus 7 |
48 & 49 Vict., c. 69 | Criminal Law Amendment Act, 1885 | Mír (3) d'alt 3 agus ailt 7 agus 8 |
Alt 11 | ||
Fo-alt (2) d'alt 11 |